Met verslagenheid hebben we kennis genomen van het overlijden van onze muziekvriend Bart Rosmulder. Een groot verlies voor zijn gezin en familie. Wij wensen hen heel veel sterkte. 

Bart was meer dan 30 jaar lid van muziekvereniging D.E.S.  De vereniging bewaart goede herinneringen aan hem en zijn grote inzet voor D.E.S. 

Vanaf 1957 speelde hij met veel plezier zijn partij bij D.E.S., eerst op bugel en later es-bugel. Ook was hij een van de leden van “Dolly en de Rekels” en de Boerenkapel. Hij genoot van het muziek maken en de gezelligheid tijdens de optredens.      

Een bijzonder optreden van Bart was tijdens de Taptoe in Didam. Boven op de poort blies hij namens D.E.S. het taptoesignaal en die solo ging hem goed af.  Hij herhaalde het signaal nog eens bij het schuttersfeest toen de optocht aan de Meisterholt stopte bij de restanten van de afgebrande schutterstent.  

Naast muzikant, was Bart meer dan 15 jaar penningmeester. Hij hield van klare taal. Tijdens de repetitie deed hij op gezette tijden een oproep aan alle “gaar’nklossen” die achter liepen met de contributie, om zich te melden. Na afloop van de repetitie zette hij zich aan een tafel met sigarenblik en kasboek om secuur de gelden te innen. In 1983 droeg hij het penningmeesterschap over aan zijn jongere broer Hans.

Met zijn buurman Henk Geurts legde hij vele huisbezoeken af bij de jeugdleden van D.E.S. Een makkelijke manier voor ouders en leerlingen om contact te houden. De goede aanpak loonde zich. Er was veel jonge aanwas zodat de AMV-opleiding in Nieuw-Dijk kon worden gegeven. 

Na ruim 30 jaar, moest Bart vanwege gezondheidsproblemen stoppen met muziek maken. Bij bijzondere concerten en schuttersfeesten kwam hij zijn D.E.S.-vrienden toch nog opzoeken. Een biertje meedrinken en met een grote glimlach wat mooie verhalen vertellen.    

Toen D.E.S. een concert ging geven in Lekkerkerk, bij de vereniging waar zoon Clemens dirigeerde, reisde Bart als supporter mee in de bus met de muzikanten van D.E.S. Hij genoot zichtbaar van de prachtige muzikale avond. 

Met respect en waardering denken we terug aan onze muziekvriend Bart. 

We wensen zijn vrouw Els, zonen Clemens en Robert en hun gezinnen, en verdere familie heel veel sterkte.

Met verslagenheid hebben we kennis genomen van het overlijden van Henk Geurts. Hij overleed afgelopen zondag, 76 jaar oud. Een groot verlies voor zijn gezin en naasten, en ook voor muziekvereniging D.E.S. Henk was ere-voorzitter van de vereniging. 

Met veel respect denken we aan hem terug. Hij was het boegbeeld van onze vereniging en heeft met zijn grote enthousiasme, inzet en gedrevenheid de vereniging groot gemaakt. We verliezen een echte muziekvriend. Een terugblik op zijn rijke muziekverleden. 

Henk werd in 1956 lid van D.E.S. Trommelen was zijn grote liefde en hij was een hele goede muzikant. Hij kende zijn partijen tot in de puntjes en was altijd op tijd, en altijd voorbereid. Hij had plezier in het muziek maken en genoot ook enorm van de gezelligheid die bij de optredens hoorde.

In 1970 trad hij toe tot het bestuur en werd voorzitter. Hij had ambitieuze plannen voor D.E.S. en zette zich volledig in om dat te bereiken, en met succes. Onder zijn voorzitterschap ontstonden vele goede tradities zoals de introductie van muziekonderwijs, uniformen, de bliksemactie en het mini-vaantje.

Henk was een echte verbinder. Niet alleen binnen Nieuw-Dijk, maar ook ver daarbuiten met andere verenigingen en organisaties. “Samen moet je het doen.” In 1996 werd hij verrast met een koninklijk lintje voor zijn grote inzet. Een terechte waardering. Met gepaste trots droeg hij zijn insigne. 

Hij was trots op de muziekvereniging en op de naam “Door Eendracht Sterk”. Want muziek maken doe je samen en ook het werk dat er bij hoort. Maar hij was de kopman en wist D.E.S. goed te presenteren. Vele toespraken heeft hij gehouden. Altijd uit zijn hoofd, hij was een goede spreker.

Bij optredens op ‘straat’ was Henk vele jaren de tambour-maître. Hij hield van strak en correct, maar ook van theater. Zo moest hij eens in een taptoeshow een muzikant uit zijn korps wegsturen. Hij deed het met een stalen gezicht en het publiek had later pas door dat het onderdeel van de show was.

Toen Henk na 30 jaar voorzitterschap stopte, werd hij in 2000 benoemd tot ere-voorzitter. Toch zette hij zich nog regelmatig in. Een glansrol was voor hem weggelegd bij de Raboprijs in 2009 waarbij D.E.S. won. En vorig jaar bij Zomer in Gelderland werd hij nog geïnterviewd als icoon van het dorp.

Hij had er plezier in zijn liefde voor muziek door te geven, aan zijn kinderen Ron en Bianca, en aan vele anderen. Hij haalde alle muziekdiploma’s om instructeur en leraar te worden en zorgde dat zijn leerlingen goed voorbereid en met plezier en vertrouwen examen gingen doen.

Henk was ook heel handig. Toen in 1971 het altaar in de kerk te klein was voor het concertconcours, vergrootte hij dat samen met een aantal vaklieden. Ook werd voor de repetitie menige kist getimmerd voor het efficiënt opbergen van alle slagwerk.  

Henk was al 61 jaar lid van D.E.S. Zijn vrouw Fien zorgde al die jaren dat hij zijn vele activiteiten kon doen. Samen waren ze onze vaste supporters als er vanuit DES wat te doen was. Ook kwamen ze nog kijken bij de serenade in september. Altijd betrokken.

Hij tobde de laatste tijd veel met zijn gezondheid, maar was optimistisch en ging door, hopend op betere tijden. Het heeft niet zo mogen zijn. Zijn naam is voor altijd verbonden met “Door Eendracht Sterk”. Met respect denken we aan hem terug en wensen zijn gezin veel sterkte. 

Bedankt Henk, voor alles.